Het beest en de markt

Een essay van mij voor een filosofiemodule uit 2011, klein beetje aangepast.

—————————————————————————–

We leven in en op een markt. We kunnen haast nergens kijken zonder dat we er op attent worden gemaakt dat er iets is dat we hebben gekocht, of dat we iets moeten kopen, al gaat dat meestal onbewust. Alle spullen waar we ons mee omringen, de plek waar we die spullen bewaren, het eten waarmee we onszelf in leven houden, de cultuur waarmee we ons leven verrijken: alles heeft op zijn eigen wijze betrekking op een enorm, voor normale stervelingen onvatbaar geheel van structuren dat je, met enige goede wil en de nodige simplificatie, ‘markt’ zou kunnen noemen.

Ons leven berust in zeer grote mate op miljoenen vreemdelingen, die we impliciet vertrouwen, zonder wie het leven dat we nu leiden onmogelijk zou zijn[1]. De handel in en de productie van goederen en diensten vormen het paradigma dat wij ons de afgelopen eeuwen eigen hebben gemaakt. De omgang met de wereld om ons heen is voor de meesten een eindeloze bevestiging van dit paradigma in al z’n verschijningsvormen.

Wat zijn de morele implicaties van dit gegeven? In hoeverre worden de mens en de samenleving waarbinnen deze mens functioneert door het ‘marktdenken’ (laten we het maar even zo noemen) beïnvloed? Lees verder Het beest en de markt

Echt grappig man, de waarheid

oh and by the way
it was 20 years ago today
that mr. Hicks said goodbye to play
with non-existent deities, dinosaurs and Kennedy
smoke cigarettes, drop acid
an eternity with the enemy
in midgard still the words resound
as true as when they were shouted first
at all the people pale with thirst
who live on such unfertile ground
they didn’t know
that they needed those words –
meaning is an echo
turned into truth
by who will listen

ENJOY THE LAKE OF FIRE FUCKER

Das Punkt – Shitstorm in Bullshit Town

Vanaf heden gebruik ik dit platform ook voor mijn muziek. Het hangt tenslotte allemaal samen. Daarbij is ‘schaamteloos’ een hopeloos achterhaald adjectief bij de term ‘zelfpromotie’. Lang werd er een beetje meewarig gekeken naar mensen die hun eigen creaties aanbevolen, vijandig zelfs. Zij werden vaak meteen beticht van aanstellerij en onbescheidenheid – het directe gevolg van de egalitaire groepsmentaliteit die ons sociale leven zo lang beheerste. Iedereen die zich van de kudde af dreigde te scheiden of er bovenuit dreigde te stijgen moest verantwoording afleggen aan de gemeenschap.

Die mentaliteit is inmiddels bijna helemaal verdwenen. We zijn een gemeenschap van enkelingen aan het worden – verbonden in het besef dat we alleen zijn. En dat is niets om bang voor te zijn, oh bewakers van oude zeden. Wees buigzaam als het riet. Er gloort iets aan de horizon, we zien alleen nog de silhouetten, maar we weten dat het goed is. We vrezen niets.